SON TREN

SON TREN

Mahzun duran bir ilkbahar günü

Ağır ağır dalgın dalgın yürüyorum

Bir acı kötü düdükle ürperdim

Gidiyordu artık acımasızca son tren

Senelerin verdiği yıllanmış ızdıraplar

Öylesine bir acı ile çöktü içime

Kahrolmuş bir hiç deryası olmuşum

Farkında olmadan olduğum yerde

Esen rüzgar saçlarımla gözümün önünü

Kapatmış, saçlarım gözyaşlarım ile değil

Fır tana acı derd yaşları ile sırıl sıklam

Git sevdiğim git aşkım geride bıraktığın

Canlı ölü olan beni düşünme binmiş olduğun

Son trenle geriye dönme bir daha sakın

Dönme sakın yalnız unutma sevdiğim

Gitmekle arkanda bir canlı ceset

Bir hiç bıraktığını be bir tanem.

                                 

                                      MUSTAFA AKYOL

                                           05379797897